Mijn waarheid

Haar woorden kwamen uit het niets: ‘Ik heb je altijd een beetje vermeden, want ik vond je altijd zo druk. Dat zegt niks over jou, het zegt vooral iets over mij.’
Terwijl ik de woorden lachend tot me nam, voelde ik hoe het me kwetste. Ik zei dat het niet erg was en ik kan nu oprecht zeggen dat dat een leugen was die ik destijds sprak.
Een afscheid dat ik met een lach, veiligheid en vertrouwen had willen nemen, had in die paar tellen onzekerheid, wantrouwen en onveiligheid gebracht.
Uiteraard zei het iets over hoe ik omging met de gedachtewereld van de ander.

Toen ik vanochtend onder de douche stond kwam opeens deze gebeurtenis naar boven.
‘Het was haar waarheid. Niet mijn waarheid. Ik had het tot mijn waarheid gemaakt.’ Zo is het precies.
Jarenlang hield ik me in. Ik had haar woorden tot mijn waarheid gemaakt. Wanneer we kijken naar het feit dat het centrale zenuwstelsel geen ontkenning kan vasthouden, heb ik gehoord: ‘Hilly, het zegt iets over jou.’ Ik heb voor waarheid aangenomen dat ik druk was, veel was, teveel aanwezig was. De jaren die volgden heb ik me vaak ingehouden. Wanneer ik lachte, probeerde ik dat rustiger te doen. ‘Laat ik mijn mond maar houden, anders ben ik zoveel.’
Wanneer ik luid lachte schaamde ik me. Ik heb me ingehouden op vele vlakken. Ik heb me binnen de kaders geplaatst en ik heb mezelf beperkt in mijn volledige zijn.
Eerlijk gezegd zijn het niet haar woorden waar ik mijn waarheid van heb gemaakt. Diep van binnen is het een bevestiging geweest van de wat ik al vele jaren eerder als waarheid had aangenomen.
Ik had voor waar aangenomen dat ik luid was, veel was, te veel was! Ik had voor waar aangenomen dat ik het allemaal niet waard was.
Het moment van afscheid zie ik nog goed voor me.
Ik was blij, vrolijk en open. Ik voelde me voor dat ene moment gezien en had een gevoel van samen. Een gevoel dat ik graag wilde voelen. Een gevoel waar ik met heel mijn wezen wilde zijn.
Het moment dat ik haar waarheid hoorde, was voor mij een bevestiging dat ik er nog niet helemaal was. Dat ik mezelf nog niet helemaal kon omarmen. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat ze mij een spiegel voorhield. Een spiegel waarin ik keek en zei tegen mezelf: ‘Ik heb nog iets te doen in het omarmen van mezelf. Ik heb mezelf lief te hebben. Ik heb mezelf te zien. Ik mag zeggen dat ik het waard ben.’
Wees eerlijk, als ik daar al helemaal was, dan had ik mijn schouders opgehaald en daadwerkelijk losgelaten wat haar waarheid was. In tegenstelling daarvan had ik van haar waarheid, mijn waarheid gemaakt. Ik had er mijn bedachte identiteit van gemaakt. Ik had mezelf wijs gemaakt dat ik zou houden van de voorgeprogrammeerde kaders waarin ik me bevond. Niets was minder waar!
Ik had bedacht dat als ik maar rustig, terughoudend en minder aanwezig zou zijn, anderen mij aardig zouden vinden. Ik droeg een jas die mij niet stond en zeker niet paste. Ik raakte kwijt wie ik daadwerkelijk tot in de diepste vezel van mijn lijf was. Ik had van mijn verlorenheid, mijn waarheid gemaakt. Hoe verdrietig en eenzaam is dat? Ik kan je zeggen, ook al had ik zoveel mensen om me heen, ik voelde me leeg en alleen. Dat was toen mijn waarheid.

Het mooie is, dat ik mij nu zo goed realiseer dat ik zelf de keuze heb om te kiezen voor mijn eigen waarheid.
Is het mijn waarheid, dat ik niks waard ben? Is het mijn waarheid dat ik te veel ben?
Is het mijn waarheid dat ik mezelf klein moet maken?
Nee, dat is niet langer mijn waarheid. Hoewel er heus momenten zijn waarin ik mij kleiner voel dan ik zou willen. Deze momenten kan ik achteraf objectief bekijken. Ik kan ze achteraf loslaten, herkaderen. Ik kan mezelf naderhand er aan herinneren hoe belangrijk mijn positieve waarheid voor me is.
Ik creëer mijn eigen waarheid. Als ik dan mijn eigen waarheid creëer, laat het dan een positieve waarheid zijn!

Mijn waarheid is, dat ik een enthousiast persoon ben. Ik ben hier, ik heb iets te vertellen. Mijn waarheid is, dat ik in haar mijn spiegel heb mogen ontmoeten. Mijn waarheid is, dat ik mag zijn wie ik daadwerkelijk ben. Mijn waarheid is, dat mijn gevoel zo krachtig is en dat ik daarop mag vertrouwen.
Mijn waarheid is, dat ik mijn eigen veiligheid ben. Mijn waarheid is, dat ik alle wijsheid in mij heb. Mijn waarheid is, dat ik mijn twijfels en onzekerheden mag en kan herkaderen.
Mijn waarheid is, dat ik liefde in mij heb. Mijn waarheid is, dat ik zoveel mooie mensen om mij heen heb. Mijn waarheid is, dat ik mag staan voor wie ik ben.
Mijn waarheid is, dat ik mijn waarheid vanuit mijn oergevoel voel. Mijn waarheid is, dat ik het waard ben.

Wat is jouw waarheid? Helpt jouw waarheid jou?
Of haalt jouw waarheid jou naar beneden?