Deze maand is het 27 jaar geleden dat ik werd 'opgepikt' bij de bushalte. Hoewel ik als 15 jarig meisje in iedere vezel van mijn lijf voelde dat het niet goed was ging ik mee. 

Mijn lijf bevroor. Nog steeds kan ik mij niet alles herinneren. Ik was in diepe shock. Werd overmeesterd door een agressieve houding, dwingend, onveilig. 

 

Ik stapte in de bus met de man die voor altijd mijn leven zou veranderen. 

De man, verantwoordelijk voor de diepe schade van misbruik. 

 

Vaag kan ik mij herinneren hoe hij op een bankje in een park in Sneek aan mij heeft gezeten. Ik wilde dat niet, maar werd volledig overmeesterd. Ik weet nog dat er twee mensen langs liepen, ik meen mij te herinneren dat het een man en een vrouw waren. 

En ook heb ik het gevoel dat de vrouw naar me keek. Ik denk dat ze mijn angst in mijn ogen heeft gezien. 

Ik was in doodsangst.

 

Bovenstaand is slechts een stukje van mijn verhaal. Het is mijn verloren seconde. Een gebeurtenis die ik vanwege de shock niet volledig kan herinneren.

Maanden daarna volgden met seksueel misbruik door verschillende mannen. 

 

Ik voelde me vies.

Droeg een groot geheim.

Schaamde mij diep.

Legde de schuld bij mezelf.

Bagatelliseerde. Het viel toch allemaal wel mee? 

Leefde in diepe doodsangst.

Jaren lang was ik bezig met: 'Wat als ik ze nu tegenkom? Wat ga ik dan doen? Als ik ze zie ga ik schreeuwen.' Ik wist diep van binnen dat ik geen schijn van kans had. Ik zou bevriezen, mijn stem volledig weg. 

Overal en nergens was ik op zoek naar een uitweg.

 

Nu, 27 jaar later maak ik een diepe buiging naar het meisje van 15. 

Zij is voor altijd deel van mij. 

Ik sta op voor haar en alle andere slachtoffers van seksueel geweld. 

 

Ik ken nog steeds de trauma elastieken.

Ik durf ze (steeds beter) aan te kijken. 

 

Ik ben hier.

Ik ben nu.

Ik ben krachtig vanuit zachtheid. 

 

Ik doorbreek het geheim. Het geheim dat slachtoffers van (seksueel) geweld heel goed kennen waardoor zij steeds opnieuw verstikt en verstrikt raken in hun eigen trauma. 

 

Wanneer jij dit lees en jij je hierin herkent dan vertel ik jou dit:

'Het is niet jouw schuld! De dader is verantwoordelijk voor deze schade van misbruik. Het is niet jouw schuld. Ik zie je.' 

 

Voel je dat je ondersteuning nodig hebt in het helen van jouw trauma? 

Je bent welkom. Ik help je graag op weg. 

Stuur gerust een privébericht voor een geheel vrijblijvend kennismakingsgesprek. 

 

Met twee handen op mijn hart ♡ 

Namasté 

 

 

#hillygaiacoaching #vrouwinevenwicht #coachingspraktijk #vrouwencoach #heeljezelf #traumaverwerking #seksueelmisbruik #seksueelgeweld #stapinjevrouw #puur